Vrijdag zijn Jade en Olga weer naar Utrecht gereden. Om 8:00 worden ze al verwacht in het ziekenhuis. Om iets over zes zitten ze in de auto. De reis gaat voorspoedig en ook controles en bloedafname gaan vlot. Om 10:00 staat een beenmergpunctie en lumbaalpunctie met chemo op de planning. Jade krijgt de minimale hoeveelheid chemo in haar hersenvocht. Om iets over 11:00 is ze terug op de uitslaapkamer. Alles is goed gegaan. Omdat ze chemo heeft gekregen moet ze nog 2 uur plat blijven liggen. Uiteindelijk rijden ze rond 14:00 weer naar huis.
Onderweg voelt Jade zich echt niet lekker (buikpijn, hoofdpijn, misselijk). Ook Olga is vermoeid en heeft moeite om wakker te blijven achter het stuur. Een tussenstop is een welkome onderbreking. Olga koopt wat eten, snoepjes en wat te drinken. De man achter de kassa knoopt een praatje met Olga aan. De man ziet Jade een beetje sip staan en zegt met goede bedoelingen dat ze wel een beetje vrolijk mag kijken met haar snoepjes. Olga vertelt dat ze net uit het ziekenhuis komt en dat ze zich erg beroerd voelt. Beetje verschrikt vraagt de man gekscherend of het toch niet iets levensbedreigends is… Nou… zegt Olga.
De rest van de reis verloopt goed en Jade knapt weer wat op. Ze wil graag langs de bibliotheek in Kapelle. Sinds een paar maanden heeft Jade een baantje als hulp in de bieb. Ze heeft heel fijne collega’s en Jade wil graag even langs om gedag te zeggen. Na een poosje gekletst te hebben rijden ze weer naar huis.
De rest van het weekend blijft het wisselend gaan. De buikpijn blijft en is de ene heftiger dan de andere keer. Femke komt zaterdag en zondag langs om spelletjes te spelen en voor afleiding te zorgen. Op zondag gaat Femke proberen te skeeleren met onze hond Pepper. De bedoeling is dat Pepper haar gaat trekken als een paard en wagen. Wonder boven wonder lukt dit best goed en gaat het best hard!
